Moved Permanently

İyi Parti Adana Milletvekili Metanet ÇULHAOĞLU yazılı basın açıklamasında “Ak Parti iktidarı elin çiftçisini zengin, kendi üreticisini perişan etti” dedi.

Çulhaoğlu, Ak Parti İktidarının hiçbir stratejisi olmadığı, vizyonsuz ve iş bilmez kadrolarla çalıştığı için tarımda hayati hatalar yapıyor. Bedelini de önce çiftçimiz, sonra da milletimiz ödüyor diyerek başladığı açıklamasında:

Kuraklık ilk yıl üreticiyi vurur, çiftçiyi perişan eder ama devam eden yıllarda gelir vatandaşı vurur. Bize gelen rapor ve veriler (geçen hafta itibariyle) buğday için yüzde 17-18, arpa için yüzde 30, kırmızı mercimek için ise yüzde 60’lara varan rekolte kaybı olacağını gösteriyor. Zaten ithalatçı olduğumuz buğday için yeterlilik durumuna göre ek olarak en az 3 milyon ton, arpa için ek olarak en az 2-2,5 milyon ton, Kırmızı mercimekte de en az 150-160 bin ton ithalat yapmak demek. Bütün bunlara Dahilde İşleme Rejimi kapsamındaki un ve makarna sanayi için ihtiyaç duyulan buğdayı da katalım, toplamda 13 - 14 milyon ton Buğday, 3 – 3,5 milyon ton Arpa, Yarıya yakın miktarını ihraç etmek üzere 650 – 700 bin ton civarında Kırmızı Mercimek ithal etmek demektir. Daha önce süt fiyatları için uyardık anlamadılar, açıkladıkları referans fiyatını tutturamadılar. Sonuç maalesef ortada. Süt üreticileri ineklerini kesimhaneye yolladı. Yine “Patates ve soğanlar depolarda çürümesin” dedik, bizi geç de olsa patatesler, soğanlar çürümeye başladıktan sonra dinlediler. O konuda da, ne kadar patates ve soğan aldıklarını söylemeden, kimlere nasıl dağıttıklarını açıklamadan, işin sadece şovuna kaçtılar. Şimdi de aynı hatayı kuraklıktan en fazla etkilenen buğday, arpa, mercimek ve nohut için yapıyorlar. İşte size sayılar: Ekmeklik buğdayın, uluslararası piyasadaki değeri ton başına 300 dolar artı navlunken, iç piyasadaki fiyatı ise 2300 lira. Onlar ne yaptı? Ton başına 2250 lira alım fiyatı açıkladılar. Arpanın uluslararası piyasada değeri 278 dolar artı navlunken, iç piyasadaki fiyatı ise ton başına 2400 lira. Ak Parti ne yaptı? Ton başına 1750 lira alım fiyatı açıkladı. Kırmızı Mercimek için ton başına 5000 lira fiyat açıkladıklarında Gaziantep Borsası’ndaki fiyatı ton başına 6600 liraydı. Aynı durum nohut ve yeşil mercimek için de geçerli. Yani kısacası hem iç piyasada hem de dış piyasada güncel fiyatların altında kalan fiyatlar açıkladılar.  Böyle gerçeklikten uzak fiyatlar açıklayınca da iç piyasada bütün fiyatlar uçtu.

Peki neden?

            Çünkü tarımsal piyasalar da artık Ak Partiye güvenmiyor. İçeride kuraklık var, dışarıda ise pandemi nedeniyle ihracatçı ülkelerin ihracat sınırlamaları var. Hal böyleyken, piyasalar iktidardan güven tesis edici bir açıklama bekliyor. Bu açıklamayı bulamayınca da şimdiki durum karşımıza çıkıyor. İşin bir başka acı tarafı da şu:

 Bu hataların aynısını geçen sene de yaptı bu iktidar. 2020 yılında çiftçimizin bir ton buğdayına 1650 lira verdikten 3 ay sonra, Rus ve Ukrayna buğdayını tonunu 2100 liradan ithal edip iç piyasaya 2000 liradan sattılar. Yani bizim çiftçimize para kazandıracaklarına Rus ve Ukrayna çiftçisini zengin ettiler.

Şimdi buradan iktidara soruyorum. Dahilde İşleme Rejimi kapsamında milletimizin ihtiyacı olan 7,5 ila 8,5 milyon ton buğdayı nasıl bulacaksınız? İç piyasada ihtiyaç olan 23-24 milyon ton buğdayı 7,5 milyon ton arpayı nasıl bulacaksınız? Kapasite kullanımı zaten düşük olan un ve makarna sanayimiz için ne yapacaksınız? Geçen yıl ithal ettiğiniz 500 bin ton kırmızı mercimeği nasıl bulacaksınız? Bugün Türk çiftçisinin buğdayına 2250 lira, arpasına 1750 lira verip, 3 ay sonra Rus, Ukrayna ve Fransız çiftçisinden ton başına 3000 liralardan buğday mı alacaksınız? Deposu, antreposu ve silosu olan büyük alıcılara buğdayla arpayı sezon sonunda şu andaki piyasa fiyatlarından aşağıya vermeyi garanti ederken, ürününü hemen satıp paraya çevirmek zorunda olan deposu, saklayacak yeri olmayan çiftçinin yüzüne nasıl bakacaksınız?

Açıklamasının sonunda, Tüm bunlara paralel olarak bir torba yemin fiyatının 200 liraya çıkması muhtemelken, et ve süt üreticimiz için ne yapmayı düşünüyorsunuz? diyerek ülke tarımının ve üreticilerin içler acısı halini bir kez daha gözler önüne serdi.