Moved Permanently

Seni unutmak ne mümkün, belki yüzün hafızamda silinmiş olabilir. Ama fotoğraflar ve videoların dün gibi seni benden ayırmıyor.  
Seninle birlikteyken kızgınlığım, öfkem, huzursuzlluğum, umutsuzluğum uçuverirdi. 
***
Ama Yumoş’um 26 Mayıs günü çok yoğunluğumdan benden ayrıldığın günü nasılsa bir kaç saatliğine unutmuşum, nasıl üzüldüm anlatamam. Kalbim kurusun dedim kendi kendime. Onu da sosyal medya hesabımda fotoğraflarınla paylaştım. 
***
Sizinleyken içimde şarkılar çağlar dilimde terennüm ederdiniz. Sırlarımı, en zayıf yanlarımı bilirdiniz.
Sizin yanınızda hiç utanmaz, gözyaşlarımı saklamazdım. 
Kendime geç kaldığımı bilirdiniz, kandilleri yaktığınız yüreğimde sevginizle devrimler yaptınız.
***
Beynime reset atmayı ne çok isterim bir bilebilsen. 
Seni uzaklarda aramıyorum, çünkü yüreğimde taşıyorum hepinizi, Prensesim, Nefertitim ve Minik’im gibi.
Sensiz üç yılı geride bıraktık, ama saatler bende zaten 26 Mayıs 2019’da durmuştu.
***
Her parka girişimde, işte Yumoş’um şuradan, buradan, öte yandan geçiyordu, şunun altında çişini yapıyordu diyorum kendime, bazen seni Ares’e anlatıyorum.
Adın hiç unutulmadım Yumoş’um.  
Buralara da uğramıştık.
26 Mayıs 2019 sabah seninle son kez bir aradaydık!
En çokta karnımın üzerinde yürüşünü özledim, hani patinle bize dokunur, zorlada olsa başını okşatırdın ya, en çok onları da özledim kızım.
***
Narindin, kibardın, sessizdin, bana en çok koyan, gözlerimiz hiç buluşamazdı, anca kucağıma aldığımda yakınlaştığımda fark ederdim.
Çok derin, çok içten sıcak bakardın. Onları özledim kızım. 
Şunu unutma kızım seni asla unutmadım, unutmayacağım, Prensesim Yumoş’um ve Minik’im gibi, sizleri her çalan şarkıda arıyor, izlerinizi hafızıma kazıtmak istiyorum, hep orada kalın diye. 
Uzaklarda değil, yüreğime sımsıkı sokmuşum, oradan size selamlar gönderiyor ve gözlerinizden öpüyorum. 
Unutma beni ara ara çıkın gelin rüyalarıma, hasret giderelim ana, kız ve ana oğul olarak!

KARAKIZ’IN BAŞINA GELENLER
Sokaktan aldığım Karakız çişini tutamadığı için bahçede bakıyorum. 8 Mayıs 2022 günü her zamanki gibi bağlıydı. Evde çalışırken, aşırı gürültü yapan çocukları uyararak gürültü yapmamalarını istedim.
Çoğu Suriyeli çocuklardı. 
Sonra içeriye geçtim, beş dakika sonra yaşları 12 ila 15 yaş aralığındaki çocuklar önce evi taş yağmuruna, sonra elindeki oyuncak tabanca ile sokak hayvanıma sıktılar. Misketler eve adeta mermi gibi girdi.
Bende bu gürültüye çıkıp, onları kovaladım.
İş yoğunluğundan o an köpeğimin gözlerine bilyelerin girdiğini idrak edemedim.  
10 Mayıs Salı akşamı parkta arkadaşım; “Aaa bunun iki gözü görmüyor” dedi.
Çok üzüldüm. Çarşamba günü programım doluydu. Bütün gün haber peşinde koşturdum. Perşembe günü yanımda arkadaşım Nura İpekbayrak’ı alıp, meclis çıkışında Yarbaşı Şehit Erdoğan Çıtak Semt Karakolu’na gittik.
Köpeğin başına gelenleri tek tek anlattım. 
Karakoldaki Polis memurları, “Elimizde yasa yok, bir şey yapamayız, sadece ailelerini uyarırız” dedi.
Bir gün sonra gelip sokakta göründüler…
***
Karakız’ı kontrol için Heypati Veterinere götürdüm, rutin kontrolü yapıldı, gözlerini anlattım, veteriner gözlerine baktı, damla damlattı. Oradan Çukurova Veteriner’e geçtik. Bu defa Veteriner Hekim Mete Betin, Karakız’a bakıp, “Yemekle arası düzeldi mi?” diye sordu?
“Orta” dedikten sonra, son başına gelenleri anlattım. 
“Başına gelmeyen kalmamış bu canın” dedi.
***
Atatürk Parkı’na doğru gelirken, her zamanki gibi, onlarca kişinin dikkatini çeken Karakız’ın neden bu halde olduğunu sorup duruyorlardı. Hikayeyi anlattım.
Bir hanımefendi hemen durdu, sordu da sordu. En son Suriyeli çocuklar gözlerini kör ettiğini söyledim.
Adının Gülderen olduğunu söyleyen kadın, sağa sola telefonlar etti. 
Yarbaşı Şehit Erdoğan Çıtak Karakol’unun daveti üzerine tekrar ifade vermeye gittim.
Tekrar hikayeyi anlattık, daha önce geldiğimizi de söyledim.
Bu defa şikayet dilekçesi hazırladılar. İmzaladım. Karakol’da Çevre, Doğa ve Hayvanları Koruma birimi yani ‘HAYDİ’ ye haber verildi.
İki memur tekrar tutanak tuttu.
Bu defa sokak hayvanı olduğu için, raporu olmadığı için, sokak canı da olsa onu üzerime kayıt ettirmem gerektiğini, o şekilde şikayetti dikkate alacaklarını söyledi.  İfade ve tutanaklar tam 3 saati buldu. 
HAYDİ ekibi de beni Seyhan Tarım İlçeye yönlendirdi. 
Yani prosedür prosedür, bunları aşamadım. Hayvan Hakları savunucuları olarak hangi hayvanları üzerimize alacağız ki?
***
Hayvan birde sağ gözünü kaybetmekle kaldı.
Evin karşısında bulunan Sabuncu İş Merkezi’nin kamerası kayıtlı. Elimde evime ve hayvana atılmış bilyeler kanıt olarak varken…
22 Mayıs 2022 tarihine kadar gözlerindeki tedavi sürüyor, damla ve teramisin kullanıyorum.
Bu canı benim evde kalmaya devam edecek, ya yarın bir gün ben evde yokken, yarı kalan işlerini tamamlarlarsa…
Sadece bu can adına korkuyorum. 
Bu can için kamu davası açılabilirdi.